-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31618 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

انسانهاي بد و نادان، مانند كساني كه از روي عمد و آگاهي، كارهاي خلاف شرع و اصول اعتقادي انجام ميدهند، سرانجامشان در آخرت چيست و خداوند چه عذابي را براي آنها در نظر گرفته است؟

افرادي كه با احكام شرع و اصول اعتقادي، مخالفت ميكنند چند قِسمند:

1. مسلمان: اين افراد يا با توبه و يا بي توبه از دنيا ميروند و نيز در جهان برزخ يا در برابر همة گناهاني كه مرتكب شدهاند، عذاب شده، سپس پاك ميشوند و وارد صحراي محشر ميگردند و يا بخشي از عذاب را ميچشند و بخشي ديگر براي قيامت ميماند; اگر با توبه از دنيا بروند، خداوند، گناهان آنها را ميبخشد: إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَي اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوَّءَ بِجَهَـَـلَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُوْلَغكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ;(نسأ،17) توبه، نزد خداوند، فقط براي كساني است كه از روي ناداني مرتكب گناه ميشوند; سپس به زودي توبه ميكنند; خداوند، توبة اين افراد را ميپذيرد و ]او[ داناي حكيم است. اما يكتاپرستاني كه گناهاني را انجام دادهاند، ولي بي توبه از دنيا رفتهاند، ـ اگر سزاي كارهاي زشت خود را در قبر (در عالم برزخ) نديده باشند ـ مدتي در قيامت، ]كه به تناسب گناهانشان كوتاه يا بسيار طولاني خواهد بود[ در عذاب ميمانند تا به طور كامل پاك شوند; آن گاه وارد بهشت خواهند شد.

2. كافر: اين قسم نيز يا كافر معاند و يا كافر غير معاندند.

3. مشركان و منافقان معاند و منكر كه در حكم كافرند.

سرانجام گروه دوم و سوم جهنم است: وَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِيَّ أُعِدَّتْ لِلْكَـَفِرِينَ ;(آلعمران،131) و از آتشي كه براي كافران آماده شده است بترسيد.; إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَـَفِقِينَ وَالْكَـَفِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا ;(نسأ،140) خداوند، منافقان و كافران همگي را در دوزخ گرد خواهد آورد.

لكن حكم كافران، مشركان و منافقانِ معاند و غير معاند، با يك ديگر فرق دارد; معاندان براي هميشه در جهنم ميمانند: أُوْلَغكَ أَصْحَـَبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَـَـلِدُونَ ;(آلعمران،116) و آنان اهل آتشند و در آن جاودانه خواهند ماند. اما غير معاندان، اگر چه براي هميشه در جهنم خواهند ماند، ولي عذاب آنها پس از مدتي تخفيف پيدا ميكند و يا در حاليكه در جهنمند، عذاب از آنها برداشته ميشود.

يادآوري: عذابها دو گونهاند: چه اينكه معاد هم دو جنبة جسماني و روحاني دارد، و مجازاتهاي اشخاص عبارت است از: عذابهاي سخت و سنگين و نوشيدنيهاي آنان، لباسهاي دوزخيان و ديگر عذابهاي جسماني كه دوزخيان گرفتار آن هستند.

عذابهاي روحاني آنان عبارتند از: غم و اندوهِ جانكاه و حسرت بيپايان، تحقير و سرزنش فراوان، و ديگر آلام روحاني كه دوزخيان از آن رنج ميبرند. اين مجازاتها مسلماً با اعمال آنها در دنيا هماهنگ است كه مظلومان را با انواع كيفر و شكنجهها در فشار قرار ميدادند و آيات الهي را به استهزا ميگرفتند و بر ديگران كبر و غرور ميفروختند. چه جاي تعجب است كه اعمال خويش را در آنجا ببينند و به نتايج آن گرفتار شوند، و محصولي را كه در مزرعة دنيا كاشتهاند، در قيامت و در دوزخ درو كنند؟(اقتباس از پيام قرآن، ج 6، ص 423 ـ 472، نشريه مدرسة الامام عليابنابيطالب.) اين عذابها برايشان پايدار است و به تعبير قرآن كريم، آنها ميخواهند از آتش جهنم خارج شوند; ولي هرگز نميتوانند. (مائده، 37)

در پايان شايسته است توجه شما را به آياتي كه دربارة مجرمان آمده است جلب كنيم:

خداوند متعال در ضمن گفت و گويي ميفرمايد: نيكوكاران از گناه كاران ميپرسند: چه چيز شما را به دوزخ فرستاد؟ ميگويند: ما از نمازگزاران نبوديم! و اطعام مستمند نميكرديم! و پيوسته با اهل باطل همنشين و هم صدا بوديم و همواره روز جزا را انكار ميكرديم تا زماني كه مرگ ما فرا رسيد; لذا شفاعت شفاعت كنندگان به حال آنها سودي ندارد; چرا آنها اين همه از تذكر گريزانند؟! گويي آنها گورخراني هستند رميده، كه از شير فرار كردهاند! بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامة جداگانهاي ]از سوي خدا[ براي او فرستاده شود; چنين نيست كه آنها ميگويند، بلكه آنها از آخرت نميترسند; چنين نيست كه آنها ميگويند، آن ]قرآن[ يك تذكر و يادآوري است.(ر.ك: تفسيرالميزان، علامه طباطبايي;، ج 12، ص 102ـ103، انتشارات اسلامي / تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 25، ص 250ـ262، دارالكتب الاسلامية.)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.